Çoğu zaman odaklanmamız gereken bir iş yapacağımızda veya ders çalışacağımızda gürültülü yerlerde olmak istemez, sessiz alanları tercih ederiz.
Peki tam tersini yapıp gürültülü alanları tercih etseydik, öğrenmemize olumlu bir etkisi olur muydu?
Bu olumlu etki rastgele gürültü stimülasyonu (tRNS) ile mümkün olabilmektedir. tRNS; kafa derisine yapıştırılan, artıdan eksiye giden çift uçlu elektrotlar kullanarak beyne farklı frekanslarda akım gönderen bir uyarıcıdır. Farklı frekanslarda rastgele gönderilen bu uyarılar beyinde gürültünün yaptığı aynı işlevi yapmaktadır.
Öğrenme sürecinde nöronlar birbirleriyle bağlantı kurarak eski bilgilerle yeni bilgiler arasında bağ oluşturmayı ve öğrenmeyi gerçekleştirmektedir. tRNS (Rastgele Gürültü Stimülasyonu) ise nöronlar arasındaki bağlantıyı güçlendirerek odaklanmayı, öğrenmeyi ve dikkati artırmaktadır. Sadece öğrenme ve odaklanma değil aynı zamanda depresyon, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, şizofreni, felç gibi hastalıklar için de iyileştirme etkisi bulunmaktadır.
tRNS, kişi öğrenme sürecini gerçekleştirirken uygulandığında odaklanmayı artırdığı gibi aynı zamanda seanslara ayrılıp uygulandığında da geleceğe yönelik öğrenmelerde odaklanmayı ve etkili öğrenmeyi artırmaktadır. Fakat kişi zaten çok iyi bir şekilde odaklanabiliyor ve öğrenme süreci oldukça kısa sürüyorsa bu stimülasyonun o kişi üzerinde bir etkisi olmayacaktır. Matematik profesörüne yapılan bir deneyde profesöre tRNS bağlanmaktadır. Profesör bu konuda oldukça iyi olduğu için stimülasyon kendisine tesir etmemiştir.
Basit bir düzeneğe sahip olması ve evlerde uygulanabilir olması bakımından pratik görünmektedir. Fakat toplumdaki herkese ulaşamayacağı ve uzun vadedeki etkileri hakkında kayda değer araştırmaların olmaması sebebiyle öğretim üyesi Otto van de Groen tarafından geliştirilmeye ihtiyacı olduğu belirtilmektedir.
